1. 1.
    0
    Aklım biraz başıma gelince ne tak yediğimi anladım. evdekilere ne diyecektim? pederle valide bu sefer harbiden gibeceklerdi beni. bir yalan uydurmak gerekiyordu. Ama öncesinde yarayı durdurmanın bir yolunu bulmalıydım. okul çıkışı evin oradaki polikliniğe gittim. doktor sağ baş parmağımın boğumundaki yarayı inceledikten sonra "dikiş atmak lazım" dedi. bendeki liseli beyni ne dese beğenirsiniz: "şimdi yanımda para yok. siz dikişi atın ben akşam ailem gelince parayı getiririm." neyse sağolsun parayı dert etmedi. 3 dikiş attı. sonra beğenmedi attığı dikişi pot kaldı diye söküp tekrar dikti. kevgire döndük anlayacağınız.

    akşam bizimkiler gelip de eli öyle görünce tam gibeceklerdi ki beni, o aralar sakarlığım ve sürekli bir yerlerimi kırmanın faydasını gördüm. okul bahçesinde sürekli top oynandığı için bizimkilere "dışarıdan cama top gelince cam kırıldı, kırılan camlar da elimi kesti" dedim. tabi gibsen yenmeyecek bir yalan ama yersen işte.

    cam demişken bir ara okulda ne zaman bi cam kırılsa herkes benden bilidi. bu olay dışında bir kere öğretmen girişinin kapısındaki camı kırmıştım. bir kere de kankam olacak muallak şaka yapıyım derken beni cama itmesiyle omuzdan bele kadar cama girdim. boynumda hala 12 tane dikiş var muallaknin yüzünden. futbol oynarken 2 kolumu çatlatıp burnumu da krıdırmışlığım vardı. o yüzden bizimkiler benim hastanelik olmama alışkınlar biraz .
    ···
   tümünü göster