hayatımı siken 3 kadın

okul değiştirme mevzusu ortadan kalkmıştı. gibe gibe devam edecektik. sandığım kadar kolay olmayacaktı da eğer okulu değiştirseydim. kolay değil onca yıllık arkadaşlarını bırakmak o yaşlarda adamın aq resmen.

Neyse gel zaman git zaman, ben aynı gibik hayatı yaşarken, birgün yine Didem'le konuştum. şimdi hatırladığım kadarıyla benim bu bunalım halimden rahatsız olduğunu, görüşmek istemediğini vs. gibi şeyler söyledi. aq olayın üstünden nerdeyse 15 sene geçti harbiden hatırlamıyorum aq. zaten balık hafızalıyımdır.

o böyle deyince, (sanki ne bekliyorsam aq) benim kayış hepten koptu. zaten salya sümük olan ben, arka sıraya geçip başım sırada ağlamaya başladım. Sonrasında ise hatırladığım şey; Mert'in gelip "Ne oldu? Ne dedi?" demesiydi. işte o an yukarıdan gelen bir güçle, ayağa kalkıp solumda duran cama yumruğu koymam bir oldu.

kızlar çığlık atıyordu. sınıfta olanlar kımıldamıyor, sanki donmuşlardı. doğru tuvalete gidip elimi suya soktum. bir taraftan ağlıyor bir taraftan yaraya su değdikçe canım yanıyordu. Ama sanırım kalbimde hissetiğim acı daha çoktu. Arkadaşlar geldi, revire gittik. Revirde am gibi açılmış yaraya gazlı bez sarıp yolladılar ama okul öğleden sonra bitene kadar kanama bir türlü durmadı.