korkudan altına sıçmak isteyen gelsin beyler

dersane çıkışında yine cemrenin yanına gittim. onunla konuşmak istediğimi ne yaptıysam onu çok sevdiğim için yaptığımı söyledim. cemre yine suskundu. susması yüzüme en sert tokadı atmasından daha kötüydü cemrenin. keşke bana bağırsaydı ağlasaydı her şeyi anlatsaydı sonra yine sarılsaydık diye düşünüyordum içimden. hiç konuşmadan cemrenin yanında yürümeye başladım. doğruca takıldığımız kafeye gidip oturduk. her zamanki içeceklerimizi içerken cemreye bir sigara uzattım. şimdi konuşulması gereken zamandı diye düşünüyordum. cemre sigarayı yaktığında gözleri yaşarmaya başladı. yanlış yaptığımı bu olayların yaşanmaması gerektiğini söylediğinde sesi ağlamaklı çıkıyordu. basit bir özürle affedilecek bir hata değildi yaptığım bu yüzden karşılıklı konuşarak birbirimizden gizlediklerimizi açıklamamız gerektiğine inanıyordum.