ne biçim bi hayatım var amına koyim lan

1 sene boyunca hiç çalışmadım gibe taşşağa sakarya üniversitesini kazandım gidiyorum beyler millet üniversite denen belayı kazanır sevinir gram sevindiysem ebemi gibsinler pılımı pırtımı topladığım gibi gibtir olup gittim sakaryaya amk ilk haftalar 1 senelik istanbuldan ev arkadaşlarımla ana bacı kavgalar ettik geri dönsen dönemiyosun kalsan kalamıyosun gibtimin sakaryasına gittim istanbuldaki arkadaşlarla az görüşür olduk aramız açıldı gibi oldu burdaki adamlarlada yeni yeni tanışıyosun bi kızdan hoşlandım önce evime geldi öpüştük yiğiştik tamam dedim kabul etti yanlız kalmicam lan en azından lan oda peşinden koşturmaya başladı istanbula gidiyorum dönmek istemiyorum sakaryaya geliyorum kalmak istemiyorum kızla çıkmaya başladık şimdi 4 ay oldu kısa kısa cevaplar atıyo garip garip ciddiyetlere giriyo bigün ilişkinin bi heyecanı kalmadı diyip oda gibtir olup gidicek farkındayım ev arkadaşlarım desen hala bi uzaklık var sanki amk oturduğum evde mutlu değilim yaşadığım ilişkide zaman zaman mutlu değilim okuduğum okuldan mutlu değilim yaşadığım şehirden mutlu değilim gitar aldım çalmak için dıbına koduğumun gitarınıda beceremiyorum ondan bile mutlu değilim lan ama ben bunları yaşarken içimde millet birbirini gibercesine mutlu bi üzülen bi lan mutsuzum diyen benim dıbına koyim.. pazar günü sakaryaya gitmem gerek salı olmuş hala gitmek istemiyorum düşünün oğlum bıktım lan bu hayattan arkadaşım dediğim insanlardan sevgilim dediğim kızdan yaşadığım şu 1 seneden herkezin anasını avradını gibesim var deli gibi günah işleyesim var domuz eti yiyip şarap içerken zina yapasım var amk