nasıl piç oldum anlatıyorum

Ellerimi teslim olur gibi kaldırdım..”salak mıs…saçmalama Ceyda.. böyle..böyle bir şey mi var ya?” dedim iftiraya uğramış gibi..

Gözleri parladı,

“sen kal dersen kalırım ama”

“kal!!” diye haykırdım resmen..”kal! kal! Nereye gidiyorsun ya..yüreğime mi indireceksin?”

Ağlaya güle konuştu gene,

“umurunda mı bu kadar?”

“herhalde umurumda, deli misin sen?..kal.. gitme..duydun mu? Bak kal diyorum!”

“peki kalırsam.. yeniden “biz” olacak mıyız?”
Palm face yaptım.. kalorifer peteğine verdim tüm ağırlığımı, sıcak demirler bacaklarımı acıtıyordu..oha ya..ne oluyor olm?..kesin kabus görüyorum…böyle bir şey mantık çerçevesine dahil olamaz.. mümkün değil..

“Ceyda…”

“olacak mıyız? Olmayacak mıyız?”

“ya manyak mısın sen? Ne alakası var bununla yaptığın şeyin? Böyle anlaşma mı olur? Sen her sevgilinden ayrıldığında şehir mi değiştireceksin böyle?..yaptığın şeyin mantıklı tek bir noktası bile yok.. kendine gel tamam mı? Bir yere gitmiyorsun.. gerizekalı!”

Koyvermiştim artık bende.. sinirden sesim ve bedenim titremeye başladı..

“sen herkes değilsin.. söyledim sana.. neler paylaştım.. neler anlattım…sen farklıydın.. farklısın..”

“o anlattıkların bende kalacak söz veriyorum..sen de kal.. burada kal..”

“biliyorum.. sana güvenip inandığım için konuştum zaten onları.. sana inandığım için sevdim seni.. değişebileceğine inandım..”

Aslında değişmiştim zaten.. hayatımı düzeltmeye, artık gerçek sevgiler üzerine ilişkiler inşa etmeye çalışıyordum.. ceyda beni tedavi etmiş olabilirdi..ama olay şu ki, sizi tedavi eden ilaç, dünyanın en muhteşem icadı bile olsa, iyileşince artık ona ihtiyaç duymazsınız ki artık?

Ceyda bunu kabullenmek istemiyordu.. beni iyileştiren panzehir olarak, onu hayatımın sonuna kadar kullanmamı istiyordu.. artık ihtiyacım olmadığına inanmıyordu.. bile bile devam etseydim, bu da başka bir bağımlılık, başka bir hastalık olmaz mıydı?

“Ceyda lütfen gitme..ama.. bizim işimiz bitti bu saatten sonra..ben farklı bir hayat istiyorum.. daha sakin.. yalnız hatta.. evet..yalnız olmak istiyorum bir süre..kim bilir belki de muallak filanımdır ha?”

Güldü gene, sonra iyice buruştu yüzü.. tamamen bıraktı kendini.. üzerime yüklendi.. sarıldı..başını göğsümde hissettim.. hıçkıra hıçkıra konuştu.. bizden bahsetti.. başka şeyler de söyledi ama onları yazamayacağım amk çok utanıyorum zaten şu an, ter bastı resmen…yalvardı desem kısaca, çok mu egoist görürsünüz beni?..