herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

bi secim yapmam gerekiyodu. ya babamın yanında olup bu iş oturana kadar makinenin başında ben olacaktım ya da babamı kendi haline bırakıp okula gidecektim. tabii ki ilk secenegi sectim. cunku babam benim için canını verirdi ben onun için bi senemi niye etmeyecektim ki?

kafama göre bi ders programı yazdım. iş günlerine ters gelmeyen. 1 saat dersim var falan diyorum babam da bişey demiyodu. devamsızlk yok diyodum bişey demiyodu. belki de o da farkındaydı ona yardım etmeyi sectiğimin. bunu hiç sormadım kendisine ama babam o kadar kolay kandırılablcek biri değildi. biliyodu muhtemelen.ve ben işe başladım. gecemi gündüzümü o işe vermeye basladım. kahve de işlettiğimzden sabah saat 5te dukkanı acıyor, siliyo supuruyo, çayı demliyodum. saat 10da çay ocağına bakan adam geliyo ben ganyana geçiyodum. şimdiki gibi o zaman bi gunde 2-3 yarış olmazdı. hergun tek yarış vardı. saat 4-5 gibi yarışlar bitiyodu. ben de ganyanı supurup, paraları sayıp kasayı babama teslim ediyodum. ardından kahvede çalışıyodum. garson-ocakcı ne iş olursa. saat 11den sonra ufak tefek kumar da oynatıyodum. guzel para bırakıyordu. velhasıl kelam benim oradan çıkmam gece 1i 2yi buluyodu. yoruluyodum ama ailem için bişey yapmak inanılmaz zevk veriyodu. sabah 5 gece 1-2 çalışmak koymuyordu bile.