anam babam mahirin günlüğü

O salı sabahı erzincanın en çok bilinen lisesi e.lisesinde babamı görünce içim acıdı. bir şeylerin olduğunu hissetmiştim sanki, hayatımda ilk defa babamı okulda görüyordum çünkü. babamın gözleri sabit bir noktaya bakıyordu.

babama sadece ne oldu diye sordum.

murat abini vurdular dedi.

babam o kadar çok soğuk kanlıydı ki..

olay şöyle gelişmişti. murat abim gece arkadaşlarıyla içmeye gitmişti. içkiyi o kadar çok kaçırmışlardı ki sarhoş olmuşlardı. sarhoşluğunda etkisiyle bir süre sonra birbirlerini küfür etmeye başlamışlar, abimim küfür etmesine sinirlenen en yakın arkadaşı cebinden çıkardığı çakısıyla murat abimi kalbimden bıçaklamıştı.

murat abim bir süre dayansa da yoğun bakımda sabaha karşı hayatını kaybetmişti.

23 eylül salı günü babam murat abini vurdular. dediğinde bir süre bir şey diyemedim.

sadece yere yığıldığımı hatırlıyorum.

toza bulandığımı.

çevreden insanların başıma üşüştüğünü...

sadece bunları hatırlıyorum.

ölüm toza bulanmak gibi miydi? bilmiyorum.

ama soğuk bir şeydi. çok soğuk bir şeydi.

o gün benim beynime bir balyoz indi.