üniversiteyken yurtta yaptığınız piçlikler

kantinde tabakları parayla verirlerdi depozitolu. 1 lira verirsin, tabak markasını alırsın, verirsin markayı mutfağa. verir tabakta yemeği. yemeği yersin, tabağı mutfağa verip markayı geri alırsın. markayı büfeye verip 1 lirayı geri alırsın. alt tarafı bi menemen yiycen, ezberlemek zorunda kaldığın olay zincirine bak amk. bi ileri bi geri dön baba dönelim hesaabı.

şimdi trafik böle karışık olunca, pompacı kardeşin de tabi arada 1 liraya muhtaç olur bazen, cebindeki 1 liraya bi marka alır büfeden, her şekilde cebimizde bi marka bulunsun ki bi terslik olursa emniyet sübabı şeklinde, gider mutfağa, çay ocağına yakın olan elemana bi menemen siparişi verir, menemen mutfağın diğer tarafında olduğu için o eleman karşıya seslenir "bi menemen çeek" hesabı. kardeşin tam o esnada tezgah boyunca menemen tarafına geçer zütüm zütüm, menemen tarafındaki eleman menemeni pişirir, getirir, verir, der ki "marka nerde?" der ki kardeşin "abi verdim diğer elemana". 30 kişi sıra bekliyo adam onu mu soracak öbür tarafa. verir menemeni tabakta. alır pompacı tabağı, yer menemeni, alır tabağı zütürür geri verir.

artık olayın tehlikesi geçmiştir, tabağı verince her türlü alır ekstradan bir tabak markasını, ilk aldığı marka hala cebindedir, hiç çıkmamıştır zaten, zütürür büfeye, cebindeki ilk almış olduğu emniyet sübabı markayla beraber çıkarır verir iki tane tabak markasını, alır 2 lirasını. olabilecek en kötü şey büfedeki elemanın "sen bi marka aldın niye iki marka getirdin" demesi olabilir. pompacı kardeşin hazırlıklıdır: "abi arkadaşın tabağını da ben zütürdüm mutfağa iki tabak verdim." kısa günün karı bi lira.

bütün bunlar toplamda 5 bilemedin 6 metrekarelik bir alanda gerçekleşir. herkes pompacıyı sever, pompacı herkesi sever...