sözlük yazarlarının rumuzlarının hikayeleri

islahına imkan yok, beyhude üzülme hiç
salgın halinde kumar evde poker ve briç
hayat sirkeden ucuz, düşünme şampanya iç.
memleket her baloda kazanır bir sürü bin

bayan aşığı ile büyükada koyunda
bay almış metresini gezer hünkarsuyunda
huurluk alçaklık var hepsinin soyunda
haya namus kalmamış rezalet diz boyunda

çiftler kenetli gibi sarılmışlar sımsıkı
dans eden kadın erkek konuşur sıkı fıkı
ikisi de duş ister, buna derler asrî dans
hiçbir külfet istemez, ne pay ne de avans

olgunluğa sermaye sarf edilen emektir
insan için nezaket doğruyu söylemektir
asriliğin mânâsı edeb, irfan demektir.
bizimkine gelince, düpedüz tak yemektir.

edepte terbiyede çok noksandır bilgimiz
namus ve iffet ile hiç kalmamış ilgimiz
insaf edelim yahu "sosyete" kim biz kimiz
şehvet ile kalkmıştır elde gezer gibimiz

göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan
gibilmeyecek kadın yok, sen haber ver paradan
düşüncemiz yok bizim gam ve kederden başka
kim giber valideyi köhne pederden başka

sıçan yok ağzımıza hükm-ü kaderden başka
avcı bilir avını her kuşa saldırmaz
kurnaz çoban sürüden kurda kuzu kaptırmaz
insanoğlu tuhaftır her söze pek aldırmaz
muallak dersin kızar da, gibersin aldırmaz.