1. 1.
    +4 -5
    panpalar, üniversite hayatım boyunca fazla sosyal yaşantım olmadığı için kızlara zaman ayıramamıştım. açıkçası bu şekilde geçirilen zamanın harcanmış olacağına inanıyordum. doğrusu bu tavrımın çok faydasını gördüm. hiçbir kıza bağlanmamış, dolayısıyla üzülmemiştim. fakat son sene bölümümüze gelen bir kız bütün tavrımı değiştirdi. geldiğinde çevresindeki hemen herkes onu izlemesine rağmen, açılacak cesareti bulamıyor;reddedileceklerini düşünüyorlardı.ben duygularımdan emin olduğum için kızla konuştum ve ilişki teklifim kabul edildi.

    sanırım diğer erkekler de bu kadar güzel bir kıza yanaşmak için temkinli davrandıklarından kız sadece kısa süreli birkaç ilişki yaşamıştı. hatta ilk cinsel deneyimini de benimle yaşadı.hem güzel,hem eğlenceli biri olduğu için bazı serbestliklerine göz yummakta sakınca görmedim. zaten kendisi hayatımı birleştirmeyi düşündüğüm insan olmuştu.ona bu durumu ilk açtığımda, memnun olmadığın hissetsem de fazla bir şey demedi. ikinci seferde lafı dolandırmadan "ben bazı şeyleri, özellikle de fiziksel birlikteliği sadece seninle yaşadım. erkekler tarafından beğenilen bir kızın bu tecrübeyi başkalarıyla yaşamadan hayatını sürdürmesi kendine karşı saygısızlıktır.sen çok iyi birisin ve üzülmemelisin.sen benim ilk erkeğim oldun, bunu isteyen onlarca erkek başaramadı.en azından bununla gurur duymalısın."dedi.

    duyduklarım neticesinde çok sarsıldım.eve gidip bir süre yatağımda düşündükten sonra kendimi onun yerine koydum. haklılık payı yok değil,en azından onu anlamayı başarıyorum. ancak onu kaybetmektense kendimi bir yerden atmayı tercih ederim. sizce ilişkimizi nasıl koruyabilirim?
    ···
   tümünü göster