burada siktirik hikayeler anlatacağım

kamu binasının birine gittim , işim uzun sürdü haliyle . sigara içmeliydim ve çaycı bana yol gösterebilirdi. çünkü çaycı kimin işe ne zaman geldiği , ateşli karıları kimin bafilediği gibi birçok konuyu bilen adamdır. onun önerisiyle en tepedeki boş kata çıktım , pencereyi aç dediydi ama hava çok soğuktu , açmadım haliyle. bir de inceden manzara var , hemen tribe girdim , uzaklara derin derin baktım. öyle karizmatiktim , öyle gibiciydim ki anlatamam. sigaramdan derin bir nefes çektim ve "dünya senin derdine sokayım" dercesine havaya doğru üflerken yangın alarmı ile göz göze geldim. şimdi dıbına koydum dedi bana resmen. bina inlemeye başladı. sigara içmeyenler beni kınayacak , içenler ise bıyık altından gülerken "vay salak " diyeceklerdi. üstelik cezası da vardı. buna izin veremezdim , vermedim de. alt kata koştum , herkes kaçışıyordu. iş yapmamak için bir odadan bir odaya 3 dakika da yürüyen memurlar bile 3 saniyede bir kat aşağı inme performansı gösteriyordu ve yangında ilk kurtarılacaklar kimsenin gibinde değildi. birkaç kat inince " bu kadar insanı boşuna yormuş olmak istemem" diyerek binayı ateşe verdim. her şey kül olmuştu ve artık kimse beni suçlayamazdı. zekam ile gurur duyuyorum.