1. 326.
    +1
    Günler böyle geçip gidiyordu, yavaş yavaş okulun açılma zamanı geliyordu, ben aynı devam ediyordum, bana attığı mesajları saklıyordum, okuyordum sürekli, onla ilgili en ufak bir şey görmem yetiyordu duygulanıp ağlamam için. Her şey taka sarıyordu iyce. Tanıyanlara da soruyordum sürekli hala çıkıolar mı? diye , evet hala çıkıolar diyolardı, ahh ulan ah. Ah amk , kaderimi gibim, kaderimin amk diyordum. Her kötü haberdi bikere daha yıkılıyordum. Her kötü haberde , dünyam bir daha kararıyordu, bi kez daha isyan etmek istiyordum. Bırak beni yalnız kaderim diyordum bırak beni.
    ···
   tümünü göster