suriye

bizim dış politikamızı çok fena göçertmiş ülkedir. arap baharı çok fena esti, etkisi altına aldığı her ülke tunus, mısır, libya gibi ülkelerde iktidarlar eninde sonunda devrildi. bizim dış politika anlayışımız ise hemen baktılar muhalefetler gümbür gümbür geliyor, 1 sene önce can ciğer kuzu sarma oldukları, saraylarda köşklerde ağırlayıp, arap birliği mesajları verdikleri ülkelerin krallarını, prenslerini, diktatörlerini hemen demokrasi düşmanı belleyip gelecekte iktidar olacak muhalefetlere bakın siz devriminizi yaparken türkiye hükümeti yanınızdaydı, unutmayın bu kıyaklarımızı mesajı vermek istediler. muhalefetler bu mesajları ne kadar giblerler ileride zaman gösterecek ama eminim bu devrim sırasında gizliden silah ve muhimmat yardımı yapan batılı ülkeler çok daha ön sıralarda olacaktır. amma velakin suriye öyle olmadı, arap baharı burada diğer ülkelerde ki gibi organize olamadı, batılı güçler diğer ülkelerde olduğu gibi özellikle libya da olduğu gibi etkin olamadı. biz de gene her zaman ki iki yüzlülüğümüzle maç bitmeden tuttuğumuz takımın tribününden rakip takım tribününe geçip meşaleler yakmaya başladık. bu süreçte bu ikiyüzlülüğün hiç bir faydası olamazdı, aksine esad yönetimi yerini sağlamlıştırırsa cumhuriyet tarihinin en tehlikeli düşmanını bize kazandırmış olacak hükümet kanımca.