1. 1.
    0
    -ama basketbolu unutmadım.. hala devam ediyordum..
    -her ne kadar ailem desteklemese de ben bırakmadım oynuyordum..
    -okul takımı vs derken ve malatya küçük bir yer olduğu için az çok tanınan biri oldum..
    -daha doğrusu herkes liseli ergen kadar tanındım.. lisede kızlar basketbolcu erkeklere bayılırlar ya o kadar işte..
    -aklı çalışmayan birkaç kız beğensin diye takılıyoduk öylece..
    -arka kalan zamanlar da burcu diye bir kızla tanıştım..
    -aynı dershanedeydik burcu yla
    -anadolu lisesinde okuyodu ..
    -az da olsa kafası çalışıyodu yani..
    -ama onu da basketbol sayesinde tavlamıştım..
    -liseler arası maçlarımız olurdu, o da maçları izlemeye gelmiş beni görmüş beğenmiş..
    -aynı dershanede olduğumuz için tanışmak çok zor olmadı.. kendisi oldukça kısaydı..
    benim boyum 1.94 onun boyu 160 civarıdır en fazla..
    bizi yakıştıranlar oldu, yakıştırmayanlar oldu.. çok tatlı bir kızdı gerçekten..
    güzel olmayabilirdi ama tatlıydı..
    zaten benim için önemli olan da bu değil miydi ?
    güzeli ' allah sahibine bağışlasın ' derdim her zaman..
    ama bana tatlı gelen benim olsn isterdim..
    gayet iyi gidiyodu burcu yla
    tabi bir süre sonra eve geç gitmeler, dershaneyi ekmeler, etüt var gibi bahaneler evdekilere söylenince onlarda farketti birşeyin olduğunu..
    artık yalan söylemek istemiyordum da ..
    anneme ve ablalarıma anlattım sevgilimin olduğu..
    aslında onlardan birşey saklamazdım, çünkü benim için gerçekten değerliler..
    * bu arada eve geç gitme sebebimiz cafelrde sürtmemizdi.. o zaman dışarıda elele görünmek kız içın ciddi sorunlar yaratıyorken sevişiyor olmak sanırım intihar sebebiydi.. evsizdik kısacası..
    ···
   tümünü göster