hayatımı siken eski sevgiliyi anlatıyorum

öyle bi kızdı işte ve bunun sınıfında bunun yakın biarkadaşı vardı hep beraber takılıyolardı, ismi petek. dıbına koyayım karı kantinde geliyo bana omuz atıyo yok yanımdan geçerken artis ya şuna bak falan diyo laf atıyo beni çıldırtıyo. gittim melahatın yanına
-ne ayak bu petek midir nedir ?
-yakında çıkar kokusu, dedi.kız iki gün sonra geldi sınıfa,
-ya ben petek konuşalım istiyorum msn adresini verir misin? dedi bende verdim, akşam gitti ekledi kabul ettim, başladık konuşmaya işte salak salak ‘naber-nası gidiyo-nerelisin’ gibi muhabbetlerden sonra şakayla karışık
-ya kızım bu arada sen hasta mısın serseriler gibi laf atıyosun omuz atıyosun
-insan sevdiğiyle uğraşırmış işte, dedi
-ne biçim sevgi o be,neyse ama sonunda doğru yolu buldun da insan gibi konuştun benle ,dedim
muhabbet iyi gibi gidiyo öyle hani zamanın nası geçtiğini anlayamıyorum, akıp gidiyo valla onla konuşurken gibi bidurum yok ama fena da değil. benim kafam da çıkmak mıkmak yok onla öyle laf, muhabbet olsun torba dolsun bende ki düşünce. gidip bizim melo’ya sormuştum sonra nedir ne değildir olur mu sence falan gibi ağzını yoklamıştım çünkü karı bigaripti amk böyle yazıyodu bazen bariz ama bazende salak salak hareketleri vardı anlaşılmıyodu çok “ondan yana sorun yok, sana bağlı olm” demişti yine de