karlı bir pazar günü

hayatımda hiçbir şey beni onun benimle evleneceğini söyleyişi kadar mutlu etmiyordu. hayal gücüm geniş. ben onu ciddiye alıyordum. tabii o ne bilsin. benim gerizekalı gibi daha 11 yaşında evlenme hayali kuracağımı düşünemez. yaşıtlarımdan biraz farklı bir hayal gücüm vardı. daha 11 yaşında aşık olduğumu biliyordum ve aşık olduğum kişinin benimle ileride evleneceğini sanıyordum. ama ilerisi ne kadar ilerisiydi? işte onu kestiremiyordum. bir kaç gün öyle hayalle geçtiyse de anneme sormaya karar verdim. anne lemanla ben ne zaman evleniriz?

annem gülmekten elindeki kaşığı düşürdü. ben ise yıkılmıştım. her şey meğer şakaymış. espriymiş. neyse toparlanmam yaklaşık 15 dakikamı aldı. çünkü leman gelmişti o gün yine. kahve falan içtiler annemle. ben yine dertsiz tasasız halime dönmüştüm.