içeri odada ev arkadaşım çatır çutur

@173 ben genelde mallık yapıp bir problem olduğunda o an söylemiyordum biriktire biriktire artık sabrım taşacağı zaman söylüyordum bu gibi şeyleri bilmemesinin sebebi bu hacu. beyin amcıklamasından hâla kurtulabilmiş değilim.

kızla arkadaşımla konuştuk. perşembe günü geldiğinde konuşalım dedim. sonuç ne peki söylemeyecekmisin dedi. ben de benim için problem olan şeyleri söylerim böylece çözmeye çalışırız dedim. sonuç nedir olumlu mu olumsuz mu dedi. ben de olumlu dedim. kimin açısından dedi ikimiz açısından da dedim. sonra hâla anlamadı ayrılma yada devam etme kararı verip vermediğimi. telefonda ağlıyordu ve buna sebep olan her zamanki gibi bendim. kızı belirli periyotlarla ağlatıp duruyorum amk ne yavşak biriyim böyle. herneyse sonra merak etme ayrılma fikrimden vazgeçtim dedim. beni seviyormusun diye sordum sence dedi hafif tebessümle. sonra telefonu kapatırken seni seviyorum dedim ben de seni dedi. gelene kadar mesaj yazmam dedi. nedenki diye sordum. rahatsız etmeyeyim seni dedi. bende hiç içimden gelmeyerek yaz bence dedim sonra görüşürüz görüşürüz deyip kapadık.

beynim o kadar yannanlardaydıki normalde 3 dakikadan fazla sürmeyecek bu konuşmayı 13-14 dakikada yaptık. bir soru sorduğunda aklıma verecek cevap gelmedi sessiz sessiz durduk telefonda ara ara.

hâla birgün gelipte biteceği ihtimali var aklımda ama uzun bir süre düşündüm ve gittiği yere kadar zütürmeye karar verdim. mesaj yazsam mı diye düşünüyorum