içeri odada ev arkadaşım çatır çutur

uyuyacağım yatağa girdim sevgililer günün kutlu olsun dedim. (biliyorum kurban bayramı kutlar gibi). o da senin de tatlım yazmış. sonra da iyi uykular özledim çokça yazmış. sinirlerim hopladı zıpladı amk bir taraftan "gitmek zorunda olduğum şehri sevebilmek için tek nedenim bile yok." yazar bir taraftan da özledim çokça yazar. bu kız milletini eğer birgün anlarsam o zaman bir yaş daha büyürüm diye klişe bir cümle kurmak üzereyken vazgeçtim birden bire. düşünüyorum da bir taraftan eğer bu ilişki bitecekse bitiren taraf olmak istemiyorum. o bitirsin istiyorum ama diğer taraftan ulan elinde sonunda bitecek kim bekler 5 sene senin okulu ve askerliği yapıp dönmeni amın feryadı diyor ve bitirmek için sebepler üretmelisin diye kendime telkin ediyorum