4 yıl

yılın son günü mü desem yeni yılın ilk günü mü? 31 aralık böyle karmaşık bi gündür bende. hele ki karmakarışık bi yeni yıl daha da zor. sabah kalktım kahvaltı efsane, annem döktürmüş, neslihan yanımda yoktu uyandığımda, markete gitmiş arabayı almış, o zaman kesin markete gitmemiştir, hediye alacaktır diye düşündüm telefon çaldı, arayan neslihan'dı.

- efendim hayatım
- seko yardım et nolur koş.
- ne oldu?
- 3 araba sıkıştırıyor beni.
- nerdesin?
- forumun orda.
- tamam geliyorum plakalarını yaz.
- tamam

abimin arabayı aldım, bastım forumun oraya 10 - 15 dakika da ordaydım. aradım tekrar.
- nerdesin?
- otoparkın çıkışındayım.
- tamam.

otoparkın çıkışına tersten daldım. harbiden duvara kadar çekmiş, etrafında bekliyorlardı. o huur çocuğu ve arkadşlarıydı.

- gücünüz bi karıya mı yetiyor lan?
- sana da yeter anam.

baston kilidini çıkardım. onlarda da sopalar ve baston kilitleri vardı. 3 - 5 araba sesi daha duyuldu abim berkay görmüş abimi aramış takip et demiş abim. o da abimin söylediği gibi peşimden gelmiş ama yanlız gelmemiş her ihtimale karşılık.

- en azından canını yakabilirim. kız hala bu tarafta.
- ananı avradını giberim senin bırak lan kızı.
- arabayı alırım o zaman.

berkay ehhh yeter be dedi. çekti silah'a gibtirin lan dedi. babası polisti. muhtemel elindeki babasının beylik tabancasıydı. korkudan çil yavrusu gibi dağaldılar zaten baston kilidi elimde yürüdüm neslihan'ı aldım. berkay babasını arayıp tek tek plakaları okudu. ekip çağardı. "ortalama 5 dakikanız var" diyerek güldü. onlar arabalara atlayıp basarken huur çocugunun önünü kestim.

- sen gidemezsin seninle hesabım var.
- aldın kızı işte.
- yok seni fabrikamda ağarlayacağım bugün.

berkay anlamıştı. gülmeye başladı. 2 arkadası benle geldi. benim arabayı aldık bi arkadası abimin arabayı aldı neslihan'la beraber eve zütürdü. berkay arkada ben önde fabrika nın yolunu tuttuk.