tümü

birinci

  1. 1776.
    0
    uzun ve dar bir koridor düşün; yüzlerce kapı var ama hepsi kapalı...

    soğuk bir tramvaydasın. kimse kimseye gülümsemiyor. kimse kimseyle konuşmuyor.

    sokak sessiz...

    koridor sessiz.

    yatak sessiz.

    telefon sessiz...

    kar yağdığında çayını yudumlarken pencereyle konuştuğunu farketmektir bazen...

    saat iki de kararan havadan yakınırken yine kendini kendinle konuşurken bulmaktır.

    ve sürekli kulağında kulaklık müzik dinlemektir, konuşacak hiç bir şey olmadığından değil, konuşacak çok şeyin olduğundan dolayı...

    ama kimseyi bulamadığından dolayı...

    Beni anlatmışsın güzel kardeşim
    ···
    #73181267 şikayet
   tümünü göster