1. 1.
    0
    Bu fenâ gülzârına bülbül olanlar anlamaz,
    Vech-i bâkî hüsnüne hayrân olan anlar bizi.

    Dünye vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz,
    Har taraftan yıkılıp vîrân olan anlarbizi.

    Biz şol abdalız bıraktık eğnimizden şâlımız,
    Varlığından soyunup üryân olan anlar bizi.

    Kahr-ü lûtfü şey’i vâhid bilmeyen çekti azab,
    Ol azabdan kurtulup sultân olan anlar bizi.

    Zâhidâayık dururken anlamazsın senbizi,
    Cür’ayı sâfî içüp mestân olan anlar bizi.

    Ârifin her birsözünü duymağa insân gerek,
    Bu cihânda sanmanız hayvân olan anlar bizi.

    Ey Niyâzî katremiz deryâya saldık biz bugün,
    Katre nice anlasın ummân olan anlarbizi.

    Halkı koyup lâ mekân ilinde menzil tutalı,
    Mısrıyâ şol canlara canân olan anlar bizi.
    ···
   tümünü göster