aşkla yalnızlıkla ve özlemle geçen 21 yıl

aslında babam istanbul'da büyük ayakkabı üreten fabrikalardan aranıyordu.
işinde çok iyiydi.
orda bir fabrikada ustabaşı olabilirdi gayet rahat.
ama o gitmedi... çalışmadı...
tüm gün televizyonun karşısındaki o koltukta oturur sigara içerdi.
önündeki küçük tüpte sürekli olarak çaydanlık kaynardı.

hatırladığım bir olayı anlatacağım;
evimizde merdaneli çamaşır makinesi vardı.
ona su kaynatıp da konulurdu.
funda ablam suyu kaynattı.
tasla merdaneli makineye dökecekti ki tas elinden kaydı
ve içindeki su olduğu gibi benim karnıma döküldü.
karnımın derisi tamamen soyuldu, su topladı.
berbat bi görüntüydü.
babam uyanıp da ablamı dövmesin diye ağlamadım bile.
o uyanmasın diye sesimi bile çıkarmadım.
oysa henüz 7 yaşlarındaydım o sırada...
ve ben 1 ay o yanıkla evde gezdim, geniş giysiler giyerek.
babam fark etmedi bile.

bu olaydan babamla olan ilişkimizi anlayabilirsiniz.