1. 101.
    0
    saat 02. odamdayım. anlatılası değil içimdekiler. hayat o kadar kötü ki, kendisini anlatmam için bile seneler istiyor. içimdekilerin kıyısından köşesinden çekebildiklerim yanıma kar kalıyor. sabretmesini de öğrendim ama hala alışamadım. bekliyorum seneleri yazdıklarıma çoğaltarak. yazıyorum sayfalarca. yüzlerce, binlerce sayfa, ama hep yarım kalıyor. ucum kırılıyor, mürekkebim bitiyor, sigaram sönüyor, içkim dökülüyor, tamamlayamıyor ölüyorum.
    ···
   tümünü göster