1. 176.
    0
    @149 abartma oç. istanbulda ve çevre illerde tıp okuyan bir sürü yakın arkadaşım var. adamların yarısı koyun gibi herkes tıpa gidiyor diye gidiyor; yarısı prestij ve para için gidiyor. yazık lan bu adamlara. acıyorum yeminle. sen belki böyle değilsin ama sen de çok iyi biliyorsun ki çoğu böyle. ulan koskoca çapada öğrencilerin yarısından fazlası bölümünden nefret ediyor ya. adamların dedikleri şu: ulan nereden geldim buraya anlamadım valla?

    benim derdim işini hakkıyla yapan, mesleğini seven, içinde insan sevgisi olan, karşısına bir hasta geldi mi ona kendi çocuğuymuş, kardeşiymiş, annesi babasıymış gibi muamele eden şükela bir doktorla değil. ulan inan ben lisede tıp düşünüyordum lan ne güzel hastalarım olur diye. ulan ben bütün gece uykusuz kalarak acilde hasta tedavi etmekten mutlu olurdum olum. kaçınız benim gibi düşünüyor amk. size hocalarınız insanlık nasıldır öğretiyor mu? benim içimde önceden doktor olmak gibi bir hayal vardı onun azına ettiniz lan. sırf nefretimden mühendisliğe gittim ve çok da seviyorum valla.

    bir doktor vizite çıktığında genelde hastayla muhattap bile olmaz, yanındaki intern e bu yatağın neyi var diye sorarmış. yatak ne lan orada insan yatıyor bin. bu hastanın nesi var deyip bir gözüne bakamıyor musun huur çocuğu. orada yatan sadece sorunlu bir biyolojik organizma mı lan?

    ben inanıyorum ki bu nesil tıpçılarının arasında da çok idealist, şeker gibi doktorlar çıkacaktır. ama maalesef çoğunuz böyle dostum. bir de burada çıkıp biz bu kadar çalışıyoruz falan demenizi anlamıyorum. abi gerçek bir tıpçı bunları insanların başına kakmaz. zaten tıp en zekilerin en asillerin(civcivin tanımıyla) gideceği bir yer değil. en gönüllülerin, kendini insanlığa adamışların gitmesi gereken bir yer. amk millet para prestij nerdeyse damlıyor oraya.

    eğer burada kalbinizi kırdıysak özür dileriz ama eğer siz de öyleyseniz bir çeki düzen verin kendinize amk.
    ···
   tümünü göster