devlet karşıtı bir sosyalist olarak andımızn

devletsiz bir sosyalizm düşünmek imkansızdır. eğer böyle olursa bu o andan itibaren sosyalizm değil anarşizme sosyalizmden çok daha yakın bir şey vardır artık. ayrıca sosyalizmin asıl başarısı ve teoride öngörülen zirvesi tektipleşmeyle gerçekleşir, sadece sosyalizm sürecinde bunun özgürleşme olduğu sanılır. yani tektipleşmeye ve devlete karşıt birisi sosyalizme bağlanamaz. hadi devlete karşıtlık sosyalizmin ulaştıracağı nokta bilindiğinden kabul edilebilir lakin tektipleşmeden uzaklaşma düşüncesi sürecin hiçbir kısmında gerçekleşmeyecektir.

gelelim andımıza. atatürk'ün açmış olduğu yolda ilerlemek demek onun düşüncesini kati bir kural gibi ele almak demek değildir. atatürk'ün doğrultusunun temelinde yatan şey özgürlüktür ve özgürlüğe ulaşmak eğer atatürk'ün o dönemde sunduğu yöntemden geçmiyorsa halk bu konuda bir şeyler yapabilir. böyle olduğunda atatürk'ün açtığı yolda ilerlememezlik etmiş olmaz. ancak örneğin atatürk'ün benimsediği sekülerliğe olan bir karşıtlık demek özgürlüğe karşıtlık demek olduğundan buradan sapmak zorbalıktır. atatürk bireyselliğe müdahale eden ilkelere sahip değildir, atatürk sadece elinden geldiğince toplumsal olanın yüklerini azaltmıştır. eğer daha da azaltabileceksen ve bunun için başka bir şey biliyorsan bu da atatürk'ten sapmak manasına gelmez. bireysel olana karar vermek de ayrı bir tartışma konusudur.