fakir degilim ama zengin

@1 panpa zor zamanlar sonunda bi baltaya sap olabildim sayılır. zengin olamadım henüz tabi. yalnız bahsettiğin hayatı yaşadım, bi dönem buraların hızlı iki yapsatçısıyla tanıştım ve hayatım gibildi. taktan bi şehirde sayılı eğlence mekanlarında bu adamlarla gezindim durdum. muhabbetimiz iiydi seviyordumda herifleri fakat o hayat çok mendeburdu. Adamlar evliydi ve çıkmak için binbirtürlü taklalar attıktan sonra, cıgarasından alkolune kaptırıyoduk, amk ben ve kafa dengi bi kaç arkadaşım olsa bunların gecede yediği paranın çeyreğine deli gibi eğlenebilirdik. ama bu adamlar artık eğlenemiyodu bende dahil o gibko mekanlarda anca para yiyoduk.. ne hatunlar tanıdım ve inan kız milletinden nefret ettim. velhasılı çok eğlendiğimi sandım ama yok, her sabah ezanında daşşak gibi bi kafayla huzursuzca, mutsuzca eve girmek değildi eğlenmek.. günboyu uyuduktan sonra akşdıbına tekrar yine aynı senaryoyu yaşamak, beş para etmez kahpelerle takılmak, godomanlarla dolu bi mekanda seviyesiz espriler ve nedensiz gülüşler eşliğinde içmek.. ve en ağırıda her gece sonunda başını yastığa koyduğun zaman nereye kadar diye kendime sormaktı.. anlatmak istedim, o dolu günlerin çok kısa bi özetiydi sadece bu. son 2 yıldır çok takılmıyorum ve işime ağırlık verdim şöyle iyi giden bi hayatım var. zengin olmasada kafa dengi panpalara sahibim. mekanda olmasa da evde kahkahalar eşliğinde bi gece geçirebiliyorum, yada kız arkadaşımla koyu bi sohbete dalabiliyorum.. huzur panpa huzur çok önemli. zengin hayatın eğlenmesi bile yük.

özet: gibtir edin halinize şükredin panpalar.