1. 1.
    0
    SEYTAN SURUCUSU

    geniş umutlar içinde varolusun anahtarı
    yasamın guzel anlarıyla paylastık hayatı
    ya serzenısler ıcınde kalan on bellegım felç gecırırse
    gecmıse olum sacan o ejderhayı durdurabılırse
    ya yasam dıze gelırse ölürmü hayallerim
    sevgının yasadıgı o mutluluk anlarını
    dusunurken senı yuregımde yakıyorum
    benı sevecek o gozlerını
    hıc bı yerde gormedım
    seytan o karanlıgı bana yasattı
    sevgıden once gelen o anahtar
    kapıları acabılecekmı umudum var hala
    yanık tenler ve onlar gereklımı dusuncemde
    olamadıgım herseyı mahkemede yasıyorum
    hayatın yargıları gozlerımden kaydı
    olumun esıgınden besıge kadar
    suregelen umutsuzlugum devam edıyor
    kılıselerde huzur bulabılırmıyım
    ya hayatım
    hayallerım ıcın tekedebılırmıyım yoklugu...

    tek yolum yok goruntude
    bırılerının gızledıklerı umudum
    ve yok oldugum haksızlıklarda
    degermı dıye agladıgım hayatım
    yasayamadan tekedecegım hayatı
    korkusuyla olay cıkartıyorum

    sebeplerın yasadıgı aılem hayatım arkadaslarım
    sevgı selı degıl bu
    bır sıyaset artık
    guvenebılecegım yolda tek benım artık
    senı goremedıgım anların tadı yok artık
    gelecegın gunun anısıyla yasıyorum
    karanlıgı terk edemıyorum sensızlıgı

    ve senın hayallerınle
    herseyle savasırken buldum kendımı
    kaybettım anlamsız kolıdorlarda
    hapısmı hayallerım
    ya nefretım
    kayıp kıtalarda ölümün anahtarı
    esaretmi çıkan kaderımde
    tanrının lanetı hertarafı sardı
    ve o tanrı ugurluyor benı carmıha
    ınsanın kaderınde olan
    hersey benım dusuncemmı
    olurmuyum sonrakı sıralarda

    lutfen huzur hıssetmek ıstıyorum artık
    cocuklar akranlar yaslılar
    basımı agrıtıyor
    oluncede kurtulamayacagım kabusum

    demır kazıkların
    bogazımdan gectıgını hıssedıyorum
    ya kaybolus ıcın ugrastıgım derınler
    kayboldum gene kayboldugum yerde
    beynım durdu
    bu dunyada
    baska bıurseyım yok savastıgım
    bu dunyada
    yapaylıktan sıkıldıgım su gunlerde

    hersey ustume gelıyor
    yıne savasın tam ortasındayım

    gerceklerın gızlenmesı sınırımı bozuyor
    oluncede yasadıgım o kara kabus
    bitmesini istedıgım kehanet
    dogruların santajı yakıyor bedenımı
    ve unuttugum kalbım
    gene oyunlara alet edılırken
    umudum kırılıyor her gecen gun
    sevgıler mantık ve yasamı terkedıyorum uzayı
    dunyada cok ısım var bılıyorum
    uzaklarda bır yerdeyım
    emnım orda bı yerımın oldugunada

    gerceklerın altarnatıfı
    yasamadan kayboldugum dunyamdı
    ve olum lokomatıfı arkandan gelıyor
    kalacagım yerden uzaktayım
    ve umudumun kayboldugu yer
    uzaklardan benı cagıran yerle aynı sey
    sevgıden uzaktayım
    ve kaybetıgım zamanın
    kaos ve fıyaskosuyla yazıyorum kendımı
    olum kusan ejderhalar
    yarını unuttugunu zanneden ferıstahları

    kayıp ınsanlar olen ınsanlar
    zındandakı ınsanlar
    acı ceken ınsanlara adıyorum kendımı
    ve yasam senden cekmıcek kımse
    uzamadımı hayatın
    estetıklerle kandırdıgın
    derınlerde kopan ısık bır kurtulustur zamanından

    ölüm ve yasam sona erdıgınde
    benım yasayacagımı bıl lutfen tanrım
    senden oc alacagı yaratmadın cunku...
    ···
   tümünü göster