sevgilim karım ve bir manken bir bebek

***

merih kopuşlarımın farkındaydı ve benimle konuşmak için yemek ayarlamıştı.

buluştuk, hilton oteli bilen bilir izmirde denize nazır yemeklerimizi yedik, dans etmeyi severdi. dansa kaldırdım ve asıl konuşmamız orada başladı.

eskisi gibi değilsin,
eski bakışları yakalayamıyorum sende,
sözlerin, artık onlar bile inandırıcı gelmiyor bana kerem,
kerem sensizliğe böylesine tutsakken ben neden?
neden bu mesafe?

sustum, tüm gece sustum...

aslında içimden geçenler çok daha farklıydı.

iki insan arasında kilometreler varken bir çift yürek birbirine kavuşurmuş da iki insan yanyana iken araya mesafeler girmezmiş. eğer dibindeyken hissediyorsan bu uzaklığı bir şeyler bitmiştir.

bunları o duymasa da sonuç kısmını biliyordu.

bitti merih diyerek ceketimi alıp çıktım.

mekanda hatunu bırakmak yoktu bizim kitabımızda, kadınınla ne kadar kavga edersen et mekanda yalnız başına bırakılıp gibtir olunup gidilmezdi ama benim 2 saniye daha gözlerini göresim yoktu merih'in.

tiksiniyordum, soğumuştum..