1. 276.
    0
    ***

    peki ya cemre neye ağlamıştı en son?

    cemre, geleceğini gibip attığım gün göz yaşı dökmeden ağladı.

    için için...

    hayalleri vardı benimle, geleceğini benimle "bizimle" kurmuştu...

    ben işe gidecektim o öğrencileri ile ilgilenecekti, ben eve gelmeye yakın oğlumla bana yemek hazırlayacak klagib türk aile yapısını sergileyecektik.

    çok da iyi baba olurdu benden, içimdeki çocuk hiç sönmemişti çünkü ona göre.

    baba olmayı çok isterdim hem de ondan güya..

    ismi de belliydi sıpaların.

    işler ciddiye bindiğinde her şey değişiyor.

    buna en iyi tanım cemre'dir sanırım.

    iyi bir baba olacağıma şunları duyana kadar hala inanıyordu;

    "ben baba olmak is-te-mi-yo-rum! alınacak o çocuk, o kadar! "
    ···
   tümünü göster