gececiler dertleşiyor vol serisi 28

buyrun motive olun önce beyler: http://tinyurl.com/2b7soaa

beyler beni daha iyi anlıyabilmeniz için biraz daha eskilere gideyim.

ilkokulu hatırlarsınız.herkesin tek amacı tenefüslerde aynı sırada oturup konuşacağı bi manita bulmaktı yanına.bunun "aa bak sevgilisi var lan,çıkıyorlarmış" falan filan gibisinden bayağı bi şan şöhret olarak getirisi vardı.herkeste zaten havam olur diye kız peşinde koşardı sizde o yollardan geçtiniz.işte ben ilk olarak o yıllarda kapıldım birine.onun yüzünden çok şey kaybettim o zamanlar diyebilirim.

lisede 2 yılım yine aynı kız yüzünden harap oldu.tabi kızada açılamadım.benimkiside o yaşlarda nasıl bi ergenlikmişse arkadaş.soradan öğreniyorumki kıza "hele gel" desem gelicekmişte.

işte beyler o yıllardan beri halen bekliyorum.bekliyorum derken tabi takıldığımız kızlar oldu ama beklediklerim değildi gerçekten.
boş yere kendimi üzdüm ama asıl onları üzdüm.bide onların yüzünden vicdanım sızlıyor resmen.
benim liseden ikiz arkadaşlarım var.ikiside dengesizin teki şimdi uzatmıyayım.birinle aynı yeri kazandık diğerde uzak diyarlardan birinde.
şu an hala ikisinlede muhabbetim var.memlekete gelince bunların yanında bi kız gördüm.görünce elim ayağım birbirine girdi tabi.
selam verip kaçtım hemen.hani yıllardır beklediğim yanımdaymış meğer.sonra girdim bunların feysbuk profillerine "daha eski gönderileri gör" gibi gibik bi buton varya onu tıklaya tıklaya kaç ay geriye gittim bilmiyorum.12123123 tane paylaşım yapmış dengesizler.sonradan öğrendimki kız kuzenleriymiş.
bulduğumdan beri kızı twitterındanda feysbukundanda gözümü ayırmıyorum.ekleyemedimde tabi.eklesem sorsa ne diycem?yolda gördüm aşık oldum mu amk?
durumumu bu elemanlarada anlatamıyorum.çünkü ikiside harbi dengesiz.iyi insanlar ama yarama melhem olmak isteseler bile tuz basıcaklar gibi.

neyse kız bi kız arkadaşınıda alıp bizim oraya gelmiş gezip görmeye.2-3 gün kalıp gitmiş.bizim okulun oralarda dolaşırken mal mal arkadaşımla yanımdan geçtiler.ikisi geziyordu.ben yine dondum tabi arkadaşım zor toparladı beni.hani belkide tek şansımıda o an kaybettim.
o gün gittim bimden bisküvi depoladım eve, hayvan gibi yiyorum.brunomu ne adıda, ne tat var ne tuz.

durumu anlatıcak dertleşicek dostumda yok.arkadaşım,takıldığım insanlar çok ama dost işini bilirsiniz.yapım gereği kimseye kolay kolay güvenememde.
sizde olmasanız ne yapardım bilmiyorum panpalar.halim acınası.