4 yıl

odaya oturttu ulan neslihan hala piyasada yok nerde bu kız. abim evin içinde bir bağardı neslihan diye ev inledi amk dedim noluyor. neslihan koşarak geldi noluyor diye. abimin söylediği;

"ne sorununuz varsa çözmeden bu odadan çıkarsanız gebertirim." çıktı gitti. e bi gibim yok ki ne çözcez? hani hep kaçıldığı için sorunlardan orta hatırladığım bişeyde yok. mutluluk tablosu çizersek olmaz. aklıma söyledikleri geldi.

- hani çok evlenmek istiyordun.
- hala istiyorum.
- neden ben onu görmedim bugün gözlerinde peki

saat 2yi vuruyordu.

- yatalım mı?
- hayır yatmayacağız. bu konuyu çözmeden bişey yapmıcaz
- bişey yok ki çözelim.
- ya nasıl yok bu gün diyorum gibtin attın beni diyorum
- yine yap yapcagını.
- hep ben yapıyorum deme zaten
- suçlu benim zaten
- yok sende değil bende aksine.

ulan inada bak ikimizin de bu şekilde sabaha kadar tartışabilirdik ama yorgun düşmüştük susması için tek çare öpmekti, öperek yatağa yatırdım yanına yattım. sızdık kaldık zaten