bana akıl verin panpalar zor durumdayım

dalga geçene saygı duyarım ama amk liselilerinden rica ediyorum iki dk adam olun amk.

mevzu hatun mevzusu (küfretmeyin lan muallakler napiim amk?). it gibi aşık oldum, yaklaşık bi 5 aydır kafayı yiyorum. yaşım az sayılmaz artık çocuk değilim ve şunu söyleyeyim, bu kızı görür görmez eyvah başım belada dedim. aynı yerde çalışıyoruz, olayın bir sürü teferruatı inişi çıkışı var ama özeti şu, hatunun bana ilgisi var mı yok mu çözemiyordum ve ben sık sık şirket dışına gittiğim için ve çok yoğun çalıştığım için konuyla ilgili adam akıllı bi adım atamamıştım. ortak arkadaşımız falan da olmadığından iş bi yere varamıyodu. muhabbetlerimiz hep yarım yamalak kaldı, ne zaman bi hamle yapmak istesem olmadı vs. sonunda şu oldu, hatunun erkek arkadaşı varmış. bunu öğrendim, ama kendisinden değil. çünkü bana hiç söylemedi, defalarca yeri gelmiş olsa bile. sonunda bugün kalabalık bi ortamda muhabbet açıldı, şakayla karışık bu konuyu burda kapatmak istiyorum dedi, ben varken konu oraya gelince lafı değiştiriyo her zaman (daha önce bana anlamsız gelen veremediğim pek çok hareket böylelikle anlam kazandı.)

şimdi erkek arkadaşı varsa "var" dan sonrası hikaye bana göre, bunun altını çizeyim. fakat bu kızla sık sık mecburen yakın olduğumuz zamanlar oluyo ve ister istemez etkileniyorum. benim için çok zor bi durum. öte yandan bu kızın mutsuz olduğunu da görüyorum, nasıl bi elemanla beraber bilmiyorum ama bazı muhabbetlerden eleman anladığım kadarıyla hödüğün teki. ve hatun baskı altında, ikimiz de 30 yaşına dayanmış insanlarız, özellikle onun üzerinde evlilik baskısı var, şimdi anlatması zor ama bu kız çıktığı çevreye ve okuduğu okula göre kendini müthiş geliştirmiş bi kız ama eleman belki de çıktığı çevreden falan, bilemiyorum. ama benimle konuşurken gözlerinin içinin güldüğünü biliyorum, ne konuşacağımızı şaşıracak kadar çok şeyimiz olduğunu biliyorum, ve başından beri istesem de ondan uzak duramadığımı biliyorum.

hislerimin değişmesi mümkün değil o kesin, elbette kızla arama bi mesafe koymalıyım doğrusu da bu ama dönüp dolaşıp kafama takılan şey şu, ben bi adım atsaydım eğer, bilmeden de olsa, ne olurdu? bu soru beynimi kemiriyor gerçekten, hayatım boyunca pişmanlık duyacağım belki bu yüzden. ne yapsam bilmiyorum, onunla konuşamam, hadi erkek arkadaşı olan bi kıza bunu yapmanın yanlışlığını geçtim, aynı yerde çalışan, yüz yüze bakan, birebir ilişkisi olan iki insanız, konuşup çekip gitme şansım yok ki... ne desem, nasıl yapsam da bu işin içinden çıksam?

akıl verin panpalar, bi şeyler söyleyin.