rezil olduğunuz o anlar

bundan 1.5 (2010 yazı) sene önceye kadar yazları altıma iç çamaşırı giymezdim. izmirde metro kazılarının yolları, kaldırımları nasıl gibtiğini bilen bilir. bende kafam havada dalgın gezerim genelde. anasını gibtiğimin çocukları kaldırımın köşesine çukur açmışlar bende oraya takılıp diz kapağımı çatlatmıştım. sağolsun hemen yoldaki 1-2 kadın ambulansı aradı beni hastahaneye yolladılar. neyse hastahaneye geldik. röntgen için içeri girdim. hemşire pantolonunuzu çıkartın lütfen dedi ben gene dalgın düğmeyi açtım fermuarı tam indiricem aklıma altımda çamaşır olmadığı geldi bir anda. fermuarı geri çektim. düğmeyi kapattım. hemşire utanmayın lütfen dedi. bende 22 yaşında altına don giymeyen bir hayvan olarak utana sıkıla derdimi anlattım. hemşire bıyık altı gülerek bir dakika lütfen dedi. (harbi bıyıklıydı lan hemşire) baktım bu sefer içeri hemşir girdi. beyfendi böyle böyle bir derdiniz varmış diye üstünde caliou olan bi örtü getirdi. ben arkamı dönücem, pantolonunuzu çıkarıp bunu bel altınıza sarın dedi. ve öyle röntgeni çektik. burada en çok utandığım durumsa altıma geçirmek için verdikleri caliou battaniyesiydi. metal dinleyen, keçi sakallı adamdım lan ben.