bugün 17 06 2010 babamın ölüm yıldönümü

Bir yanın eksilirmiş... Koskoca, sonradan anlarmışaın, meğer o kaybettin yanın, seni sen yapan, sana dair herşeyi bir bedende ihtiva eden yanınmış .. Koskoca dünyada küçücük bi yer kaplamaya başlarmışsın.. Toz tanesinden de ufak.. Her bayram ziyaret edeceğin, mezarına gideceğin bir CAN'ın olması demekmiş.. 18'imde öğrendim.. Durup dururken ağlamak demekmiş.. Özlemek.. deli gibi özlemekmiş.. bir ihtimal olsa.. ufacık bir ihtimal.. 1 dakika görebilmek, kokusunu içine çekebilmek için ömründen ömür verebilmek demekmiş onsuzluk.. Tek güvencen o olduğu için, herşeyin en doğrusunu, en iyisini o bildiği için, onsuz kalmak güvensiz yaşamak demekmiş.. Ne yapacağına karar verememek, korkmak demekmiş korkmak !! Güçlü görünmeye çalışırken için için herşeyden korkmak !.. Korkarken yanında kalanlara sahip çıkmak adına dimdik ayakta durabilmek demekmiş.. Mezarına gittiğinde ağlayamamak demekmiş.. Yanıbaşında, gözü yaşlı anneciğini görünce kendi acını unutup annene destek olmaya çalışmak demekmiş.. Toprağa verirken bile dimdik durmaya çalışmak demekmiş.. her babalar gününde eve kapanıp saatlerce kimseyle görüşmeden zırlamak demekmiş... "babam yaşasaydı o'na ne alırdım" diye hediye kataloglarına bakmak demekmiş.. babasının "babalar günü"nü ellerini öperek hediye alarak kutlayanları, kendi babanın mezarına giderken görüp nedensiz ve kime olduğu bile belli olmayan bir nefret beslemek demekmiş.. sizi hiç terketmeyecek bir yalnızlıkla bir ömür yaşamaya alışmak demekmiş...
`
"o ölünce, siz ölürsünüz"` demekmiş...

özür dilerim uzun oldu.. imla hatası varsa da kusura bakmayın, gözlerim hala ıslak..

yok yok.. toz kaçtı..

Bu adam benim babam...

http://fizy.com/s/1ai6rv#s/1hhkhj