hayat yeteri kadar güzel mi

2 yıldır üniversiteyi kazanamıyorum yani yapabileceğim pek bir şey yok dışarıda, gözlerimin altı hep mor yarasa gibi yaşıyorum güneşi görmüyorum uyandığımda yine akşam oluyor..
aile her akşam para yüzünden kavga ediyor bir birlerini yiyorlar her hafta başı bir boşanma lafı sonra sünger gibi uzuyor, ben mi? odamdayım..
duygu sömürüsü değilde 2 yıldır uzak tuttum kendimi aşktan falan en son aldatılmıştım çünkü oda mutlu olsa gerek..
arkadaşım yok denilebilir, hayır asosyal değilim ama yok arkadaş, dost,kanka, kardeş ne diyorsanız kalmadı ondan benden yaptıkları roman olur ama neyse..

bunların hiç biri gibimde değil aslında
ee derdin ne amk? diyor gibisiniz

sadece terapiste verecek param olsun yeter, çünkü artık birileriyle konuşmam gerekiyor..