0
sabah erkenden kalktım güzel bi kahvaltı çektim kendime. daha sonra kızı arasam mı diye düşündüm. kızı düşünürken bile heyecanlanıyordum amk. sonunda dayanamadım arıyım dedim ne olmuş ne bitmiş bi öğrenelim.
aradım çalıyordu heyecanlanmıştım amk sonunda açtı telefonu;
"efendim" dedi
ben de "berna ile mi görüşüyorum acaba?" dedim sakata gelmeyelim amk.
"evet ben berna, siz kimsiniz?" dedi
"berna geçen bayiide sana yemek teklif etmiştim hatırladın mı?" dedim
kız da " aa evet hatırladım, numaramı nerden buldun?" dedi
ben de ne diyim "hacı amcadan aldım memleketine gittiğini söyledi de merak ettim" dedim.
"hacı amca haa. anladım" dedi
"ee neden gittin önemli bişey yok inşallah" dedim amk şakirt oldum birden.
"o da yok ya ablam evleniyo da ona gittim düğüne katılıp dönücem, hacı amca bunu da söylemedi mi?" dedi
"yok valla söylemedi" dedim
"hmm" dedi "unutmuştur heralde" dedi
ben de "aslında dün öğrendim memleketine gittiğini, seni yemeğe zütürmeye gelmiştim" dedim
kahkaha attı ben de kahkaha attım.
"peki ama hep böyle ısrar mı ediceksin yemek konusunda?" dedi
"yemeğe çıkana kadar evet" dedim
"hmm o zaman gelince ajandama bidaha bakmalıyım" dedi
"bu arada memleket neresiydi senin?" dedim "yakınsa gelip alabilirim seni falan ne dersin?" diye ekledim.
o da "yok canım otobüs biletini aldım bile hem manisa uzak kalır" dedi (ilk defa burada canım demişti bana "yok canım... ")
gerçekten de uzak kalıyordu. antalya~manisa civic bu amk çok yakıyor giren girerdi. ben de kıza "tamam o zaman artık numaranı bildiğim halde tekrar arayabilirim öyle değil mi?" dedim
o da "ben seni ararım burada her zaman boş vaktim olmuyor eve yardım etmem gerek" dedi
ben de "tamam şimdi kapatıyorum o zaman" dedim o da "peki görüşmek üzere" dedi ve kapattım.