rezil olduğunuz o anlar

beyler herkez bir anısını paylaşmıs bende paylasım dedim. heycanlıyım bişey demeyin giberim

Babam çok üzerimize titreyen bir adamdır durumumuz iyi olmasına rağmen çocukken güzel olarak düşündüğüm herşeyi biraz geç yaşamaya başladım. ben konuma döneyim benim konum öyle boşalma felan değil... hayatımda ilk defa bir bigiblete bincektim daha 10 yasında felanım... yaşımın büyük olması nedeniyle çabucak öğrenmiştim bigiblet sürmeyi çok geçmeden artık arkadaslarla birlikte gezmeye başlamıstım bile. tabi insan yapımı çok dayanmadı kısa süre sonra frenler bozuldu. bizim peder bana yaptırmam için gerekli parayı vermişti ama ben o parayı gidip arkadaslarla meybuz alarak bitirmiştim(ah o güzel meybuzlar nede çok özlemişim hızlı yiyince insanın beyni donar) bizim eve dönmeden uzunca bir yokus ve bu yokusun sonunda bir manav vardı. frenlerim bozuktu ancak ben pek umursamıyordum ;bir Gün gene tam eve döncekken Bizim sınıfın en güzel kızı irem o yokustan geçiyordu sadece ona hava atmak için iki elimi bırakıp bigibleti yokuş aşağı sürdüm. frenlerin Bozuk olması nedeniyle hızımı alamadım ve yalpalayıp manavın karpuzlarının içine düştüm. Çok utanmıstım kıza rezil olmak yetmezmiş gibi hem manavın küfürlerini yemiş hemde dizimi yaralamıstım. manavcının bana yardım etmesini beklerken gelip kulağımı çekmişti ve hayatımın ilk aşkı olan kız o gun beni manava karşı savunmus manavın ağzının payını vermiş ve beni evime kadar bırakmıstı.

Evet beyler okusanızda okumasanızda hayatımdaki belki en rezil olduğum aynı zamanda en güzel anımı yaşamıstım.
her şerde bir hayır var sözü burdan geliyor olmaı