8 senelik ilişkim gerçek sözlükçüler gelsin

günler haftalar geçti ,özgeyle ilişkimiz gitgide güçleniyordu. artık arkadaşlarımızı bile aksatır olmuştuk. herkes bize gıpta ediyor okulun en yakışıklısıyla en güzel kızı sevgililer diye dedikodular yayılmaya başlamıştı bile. bende artık galiba özgeyi sevmeye başlıyordum ama özgenin aklında en ufak birşey olmadıgından emın gıbıydım. sömestr tatilinden önce okulun son günü okul dagılınca kenara çekip 'özge seni seviyorum' dedim onun tepkisini hiçe sayarak. özge donup kaldı hiçbirşey demeden koşarak gitti.ve ben aklını gibeyim bilal deyip aptallık yaptıgımı dusunmeye baslamıstım. sömestr tatilinin ilk haftasında hiç konuşmadık özgeyle, hergün mesajlaşmamıza ragmen.2.haftanın ilk günü mesajını gördüm.'era kafeye gel diyordu. gittiğimde o muhteşem güzelliği bi seviye daha artmış gibiydi. korkarak otrudum masaya, beni neden seviyorsun dedi. bende bir müddet şaşkınlıktan sonra sen olduğun için, sorulurmu ki böyle bir soru bir anlık duygu değil benimkisi seni seviyorum seni seviyorum dedim.o da bu laflarımın üzerine bende seni seviyorum bilal dedi ve ayaga kalkıp birbirimize sarılıp ağlamaya başladık. neden agladıgımızı bılmıyorduk ama uzun suredır kendımızı tuttugumuz icindi heralde. bunlar daha sevinç gözyaşlarıydı hikayenin sonundaki gözyaşlarının aksine.