tanrı ya inanmıyorum ama

benim hiçbir dine inancım yok kanka ateist deist binimum hiçbirine inanmıyorum yani bilinen hiçbir dine mensup değilim.

bence bir ruh varsa da yoksa da önemli değil kanka seni titretebiliyorsa oluk oluk boşalttırabiliyorsa seni derin duygulara yöneltebiliyorsa sana tokat gibi çarpıp başka diyarlara yolluyorsa o müzik senin müziğindir. yani olmayan ruhumuza dokunabilmiş tek müziktir.ruh tınımız diye adlandırıyorum ben bunu.

insanlara sevgi verme konusunda çok karamsarız biliyorum ama belli bir evreden sonra senin bildiklerinin ya da yaptıklarının karşılığını onlara yansıtmamalı kuralını öğreniyorsun. mesela çevrem %100 müslüman istisnasız ama ben de aralarında müslüman taklidi yapıyorum. taktığım tonla maske var kişiliğine büründüğüm biraz da müslüman taklidi yapıyım nolacak bir tarafım eksilmiyor ya da başım göğe ermiyor.

bi tanrının varlığı her topluma şart kanka toplumun maneviyatı zihnini fikrini gereksiz tonla şeyden kurtarıyor ama yine dediğim gibi belli bir evreden sonra bunların senin için bir önemi kalmıyor sende sosyal kimliklerden bir tanesini ana karakterin ilan edip ona göre yaşamaya çalışıyorsun ama yalnız kaldığın zaman gerçek senle karşı karşıya geldiğinde ürkmemen nefret etmemen korkmaman seni sen yapar. herşeye rağmen kendisini kabullenmiş ama topluma kabul ettirememiş bir kimlik sahibi olacaksın.bu da seni sürekli diken üstünde tutar patlamaya hazır bomba misali.

tavsiyem bunları daha çok düşündükçe kafan bulanır sen üzüldükçe etrafını da baltalayacaksın o yüzden inanmamaya devam et bildiklerini düşüncelerini kendine sakla yoksa toplum tarafından damgalanırsın.

---özet---

uzun oldu ama oku amk