anlatıyımmı sabahı gören tayfaa

---
biraz hızlandı derken, otelin girişine doğru döndü, durdu, şoför indi koşmaya başladı kapıyı açmak için, adımlarımı yavaşlattım, burası daha otelin bahçesinin girişi, burda ne diye durdu ki bu, daha şoför arabayı dolaşmaya fırsat bulamadan arka kapı açıldı, biri indi hızlıca, beyaz kürk gibi tüylü müylü botlar, kafada yine ressam beresi beyaz tüylü falan, beyaz eldivenler ince, bana doğru hızla yürüyor, yaklaştıkça gözlerini farkediyorum, aman allahım, bu o ya, yok artık, zaten sabahtan beri herkes ona benziyor o değil olamaz yani, vallaha o, billaha o, damarlarımdaki kan yanıyor amk, her yerimde hissediyorum, hızla geliyor, öyle güzel yürüyorki ceylan gibi, karların arasında ne güzel görünüyor ya, utanıyorum ya, çok pişmanım, niye bıraktım ki seni öyle, keşke haykırsaydım içimden geçenleri, keşke ah keşke, köpekler gibi pişmanım, gel canımın yarısı gel hayatım gel lan hayatımın anlamı oldun gel, açsammı kollarımı, utanıyorum... iyice yanaştı aniden durdu, öyle bi tokat attı ki, hiç beklemediğim bi anda, ananı gibim kullağım çınlıyor... o nasıl bi tokat ya, nasıl bu kadar acıttı ya, babamdan yediğim o kadar tokat, o nasırlı eller bu kadar acıtmamıştı, bi de bu kızları hafife alırım...