lan liseliler yattıysa gelin piçler dertleşelim

aradan çok uzun zaman geçmesine rağmen. o sahne hala aklımda. ne biliyim mesela pokemon da charizardın magmarı yere devirdiği sahneyi nasıl unutmazsın ya. çünkü çocukluğundan gelen bişeyler vardır. bu da öyle işte. ne zaman kafamı yastığa koysam gözümü kapattığım an o sahne gözümde tüm gerçekliğiyle beliriyor. sanki bi ışık çakması gibi parlıyor gözümün önünde. flaş gibi patlıyor sanki o beim için ağladığı sahne. içine işlemiş bi kere. çocukluğundan beri gelen bişey işte. ne okula ne hayata konsantre olabiliyorum. sigara içiyorum geçmiyo, kırmızı tuborg fayda etmiyor, atarax bi gibe derman olmuyor. karşı koyulması güç bi pişmanlık var içimde kimseye açılamıyorum. çok çocuksu bir his. ilkokul aşkı ehehohoho diyip geçecekler diye kimseye dökemiyorum içimi.