1. 26.
    0
    @1 gerçekten tatlıymış ufaklık. yalnız koynunda uyumaya fazla alıştırma, sonra gidip yerinde yatmıyor, her canı istediğinde kapıları tırmalıyor, viyak viyak bağırıyorlar yanına gelebilmek için.

    bende de bir ankaralı var. sabah uyandığında mırıltıyla kucağına çıkıp sırnaşmalarından daha güzel birşey henüz yaşamadım. kendi çocuğumu kucağıma alana kadar da yaşamam muhtemelen.
    ···
   tümünü göster