1. 51.
    0
    Gurbuz Abinin boyle kendinden gecerek aglamasini daha fazla izleyemedim ve kendisini teselli etmeye basladim . uzunca bir sure , aglama abi sana yakismiyor , sen insanliginla bu mahallenin kalbine taht kurdun , merak etme benden laf cikmaz , gibi sakinlestirici cumleler kurdum. gurbuz abi az da olsa kendine geldi ve bir sandalyeye oturup basini ellerinin arasina aldi .

    -merak etme abi o gun gorduklerim benimle mezara gidecek . bir insanin namusuyla oynanmaz , namus ta bacak arasinda olmaz .. bugune dek kimseyi dolandirdin mi ? kimsenin hakkini yedin mi ? milletin canina kast ettin mi ? hayir .. aksine her zaman efendiliginle , babacanliginla , yardimseverliginle on plana ciktin . ben sana soyle soyliyim gurbuz abi , bu mahallenin belki de en namuslu en haysiyetli adami sensin .. amma ve lakin , o gun seninle beraber gordugum eleman pek tekin bir adama benzemiyor .. umarim sagda solda otmez ..

    --yok yok , dedi gurbuz abi .. o da koylu cocuk , tipki benim gibi dogustan sahip oldugu icgudulere ozelliklere yeniliyor .. napsin , bi sekilde kendini tatmin etmeye bakiyor sehire indiginde .. zaten konussa vururlar .. co zor cok , dedi ve derin bir offf cekti ..

    -abi peki mahalleden kimsenin kulagina gitmedi di mi bugune kadar ?

    --hayir hayir , ben aslinda gayet mazbut yasayan bir adamim . kimse benim ozel hayatimi bilmez bu mahallede .. yani hemen hemen kimse bilmez ..

    - ne demek istiyorsun abi ?

    --bir kisi olandan bitenden haberdar , o da karim gulcan ..
    ···
   tümünü göster