en utandığımız anları yazalım beyler

ortaokuldayken mahalleden sıpanın biri, arkadaşımla namaza başladık güya amk, akşam namazına camiye gittik, fakat namaz mamaz hikaye tabii, ne olacak da gülecez diye gidiyoruz allah var, ulan iki sıra cemaat var, yaşlıbaşlı dedeler, aralarına girdik bu hayvanla, az sonra kıkırdamaya başladı, bilen bilir namazda gülmek de çok bulaşıcıdır ve çaresi yoktur, bende ufaktan kıkırdamaya başladım. Az sonra zaten cemaatin rahatsız olmaya başladığını hissettim ama bizim hayvancık susacağı yerde daha beter azdı bende onu takiben neredeyse kovyerdim verecem, uzatmayayım, benim hayvan arkadaşım aynen namazı bıraktı, az gei gidip it oturuşuna geçti ve bildiğin kahkahalarla bağıra bağıra gülmeye başladı, ulan daha kötüsü ne derken o kahkahaların arasında abartmıyorum zaaaaarrrtttt zaaarrrtt diye iki tane de osuruk çakmazmı, cami çın çın çınladı hayvanın vücut sesleriyle, hem osurup hemde aralıksız kahkaha atıyor amcıkağızlı, yeminle camiden arkamıza bakmadan kaçtık k, tutana aşkolsun.