1. 126.
    0
    dıbına kodumun okulunu bırakmayı düşündüm. babamı arayayım dedim.1 aradım 2 aradım cevap yok. üstelemedim.eve geldim. rıfatı gördüm .rıfata sarıldım en içten duygularımla. gurbet elde ondan başka hemen hemen kimsem yoktu.o benim tek dostumdu. anlattım olanları. rıfat özlemle konuşacağını söyledi. hayır dedim yapma beni dahada küçük düşürürsün dedim. dinlemedi.aradan 2 gün geçti rıfat özlemle konuşmuştu. neden reddettiğini sorma gereği duymadım çünkü biliyordum nedeni.ama öyle değilmiş. ömer benim maddi durumumdan ve rıfattın artıklarıyla yaşadığımı söylemiş. beynimden vurulmuşa döndüm. gözüm karardı. hiç beklemezdim ondan böyle bir hareket. ulan ne fakir bir zütverenmişsin diyorsunuzdur şimdi. dıbına kodumun dünyasında fakirlere yek yor avradını gibeyim. heleki öyle zengin binlerin arasında. saatler geçti. ömer eve geldi. onun ağzını burnunu kırmayı istiyordum ama öyle yapmadım. konuşmaya karar verdim. neden böyle birşey yaptığını sordum.o benim sevgilim lan diye iğrenç bir cümle kurdu. ağlayacaktım nerdeyse.. güçlükle ağzımdan bir iki kelime çıktı

    ben neyindim be ömerr
    ···
   tümünü göster