zombiseverler için hikaye yazdım

Akşam olduğunda yemeğimizi yerken anca doğru dürüst konuşma fırsatımız oldu. Orta yaşlı adam ve karısı benim yaşlarımda belki daha büyük olan kızı, kızın erkek arkadaşı ile taa izmirden yola çıkmışlar. Onlara peki neden 3 kişi olduklarını sorduğumda adam karısını kurtaramadıklarını söyledi. Üzülmüştüm. Fakat benim gibi yalnız değillerdi en azından. Kızın erkek arkadaşı kuşkucu bir şekilde " Kaç kişiyi öldürdün " diye sordu, inanın bana ne anlamda sorduğunu ben bile anlayamadım. Hafif abartarak "100-150 vardır" dedikten sonra adam ve oğlan hafiften sırıttılar ve "1 gün için fena değil" dediler. Kız bu muhabbetlerden bıkmış olsa gerek " Neden yeni tanıştığınız halde birbirinize isimlerinizi sormak yerine leşlerinizden bahsediyorsunuz !" dedi ve biraz duraksadık. Bende "Ben Cemre" dedim kıza dönüp. Kız agresif bir şekilde dönüp "Bende mehmet" dedi. Sanırım şaka yaptığımı sanıyordu ama alınmadım. Adam "Sen onun kusuruna bakma yaşanan onca şeyden sonra çıldırmamış olması bile bir mucize,ben ali.. Buda kızım Defne" dedi. Defne'nin sevgilisi kızı omzuna yaslatarak "bende Efe" dedi. Bu şekilde tanışmış olduk. Onlara ada ile ilgili planlarımdan bahsettim, üzerinde biraz konuştuk ve herkes uyumaya başladı. Bende birazdan uyuyacağım.