en korktuğunuz anları yazın beyler

amazonda yerlilerle irtibata giremiyorduk. bize hep kapılarını kapatıyor, hiç bir şey söylemek istemiyorlardı. onlardan biri olmak gerekiyordu sanırım. madem öyleyse olalım dedim.

erkekliğe geçiş törenlerine katıldım. binler kurşun karıncası dolu eldiveni ilk bana taktılar. işte o eldivenin bana gelişi, elimi uzatış anım, hayatımda en korktuğum, korkumla en vahşi şekilde yüzleştiğim, o korkuyu yenip korkmamayı öğrendiğim andır. o korkuyu tarif bile edemem, çünkü artık korkmamayı öğrendim.

bu aban bir günden fazla süren dayanılmaz acılara mal oldu. ellerim 3 ay kadar kendine gelemedi. ama artık onlardan biri olmuştum. ellerimi gören her kabile beni sorgulamadan kabul etti.

ve ben başka bir ben oldum, bir daha asla eski ben olamadım.