dışlanmış biriyken popüler oluşumu anlatcam

eveet, bundan sonraki dönem hayatlarımız iyi yönde giderken , notlarımız aşırı çalışmalardan dolayı aksi yönde gidiyordu. şimdilik ebeveynlerden ses çıkmamıştı ama yakındı. bu arada benimkilerin bu olaylardan haberi yok. neyse birgün okulda bir olay oldu ve artık utangaçlığımızı yırtmanın ilk adımları gerçekleşti..
• **
Bir gün öğle arasında kaan, mesut ve ben oturuyorduk(berkay o gün gelmemişti) kızlı ve erkekli bir grup yanımıza geldiler ve rahat bir tavırla sormadan oturdular. sesimizi çıkarmadık. aniden bir kız(adı ceyda ya da aslı cerendi); "derslere neden girmiyorsunuz?" dedi. ben utana sıkıla anlatmaya koyuldum, böyle böyle bir grup kurduk yılsonu çalacağız falan.. kızlar ilgilenmiş göründüler, oradaki 2 erkek de giblemediler.. anlattıktan sonra aslı (yada ceyda) tekrar sordu; " grubun adı ne peki?"
işte orada mesut'un ve kaan'ın da benimle aynı şeyleri düşündüğünü tahmin ettim ; dıbınakoyim dedim birden içimden, ismimiz yok lan , bulmak lazım " filan diye düşünürken bunları belli etmeden , artistlik olsun diye kıza " grubun ne olduğu değil , ne yaptığı önemli " gibi bişey söyledim. kız vaay dedi peki bakalım heyecanla bekliyoruz yılsonunu dedi ve gülüşerek uzaklaştı, erkeklerin de oradan çoktan uzaklaştıklarını farkettim. bizimkiler kendimi aştığımı filan söylediler, gaza geldim. kendimi grubun lideri gibi hissediyodum...