dışlanmış biriyken popüler oluşumu anlatcam

neyse devam..
ertesi sabah kalktım , giyindim nolur nolmaz diye gitarımı aldım ama klagib gitar amk onla çalmayacağız ya mallık işte.. neyse okula gittim dersten sonra bizimkileri buldum konuştuk heyecan var mı filan, sonra mesut reyiz konuştu ve beynimi gibti yine " okulun baterisi var mı acaba?" aha dedim yoksa yarra yan bastık.. neyse diğer tenefüs yemek yedik karnımızı doyurduk. 4.ders hoca çağırdı amfi lerle gitarlarla gittik, hocanın yanına gelin dedi konferans salonuna, şimdi inanmayan binler için konferans salonunu ayrıntıyla anlatıyorum..
okulun hemen yanında içeri girince rahat kırmızı açılır kapanır koltukların sahneye çok olmasa da yakın olduğu, sahnenin yaklaşık 5 m uzunluğunda , bir o kadar da genişlikte, tahta döşemeli sol köşede kürsünün bulunduğu iki tarafta kırmız perdeler tiyatro sahnesini andıran geniş bir salondu. içeri girdik hocaya sorduk bateri var mı diye "bir anda aa evet o problem " dedi.. okulun baterisi yok sizde varsa siz getirceksiniz dedi" ebesinin amı dedik , getir zütür sorun olmaz mı ? " bi kere beğenirsem sene sonuna kadar zütürmessiniz gibi bir şey söyledi,, iyi dedik hocam ama sorun bunu taşıması büyük falan dedi o zaman yarın benden izinlisiniz yerleştirin, hazırlığınızı yapın bana da son ders 2 parça çalarsınız dedi, tamam dedik gibtir olup gittik.