dışlanmış biriyken popüler oluşumu anlatcam

eve döndüm, o gün boyunca kendi kendime şarkılar söyledim, gitarla çalmaya çalıştım(beceremedim)aklım sürekli sabahki olaydaydı. akşam yatağıma uzandığımda ellerimi başımın altına koydum ve " belki dedim, belki bir grup kurarız ve, ve insanlar benide önemser..
• **
ertesi sabnah uyandım ve büyük bir hevesle giyindim (hayatım boyunca bu kadar hevesle okula gittiğimi hatırlamıyorum amk)ve dün tanıştığım arkadaşlarımı görmek için yolu hızlı hızlı yürüdüm. Okulda direk sınıfa girdim ve ilk dersin bitmesini bekledim, hani olur ya "bitmesini istediğin kötü anlar hiç bitmez, ama bitmesini istemediğin güzel anlar hemen biter." Aynı şeyi yaşadım, dakikalar geçmek bilmedi, sanki kız gibecektim amk o kadar heyecanlıydım. bu heyecanımın sebebini de bilmiyodum ama lisede ilk defa bu kadar uyumlu olduğum adamlar vardı lan hemde onları dün görmüş olmama rağmen 10 yıllık arkadaşım gibi sevmiştim. (bidaha ki entry'mde onları da anlatacağım) sonunda zil çaldı ve sınıftan ilk fırlayan ben oldum...